زخم خاک، مسیانیسم، و شبپایی برای قوم بهجانباخته
کلیدواژه: نظریه ادبیات، نقد شعر، ضیا موحد، نیما یوشیج، هایدگر آذر ۱۳۹۸ ضرورت دارد که در تاریخ[۱]، امر تکرارناپذیر خود را تکرارکند، و تکینگیِ تقلیلناپذیری
کلیدواژه: نظریه ادبیات، نقد شعر، ضیا موحد، نیما یوشیج، هایدگر آذر ۱۳۹۸ ضرورت دارد که در تاریخ[۱]، امر تکرارناپذیر خود را تکرارکند، و تکینگیِ تقلیلناپذیری
الیوت در نوامبر سال ۱۹۲۳ مقالهای درباره رمان اولیس نوشت با نام «اولیس، نظم و اسطوره». این مقاله کوتاه اهمیت بسیار زیادی دارد و تقریباً در تمام کتابهایی که درباره جویس نوشتهشده به آنچه الیوت در این مقاله «روش اسطورهای» مینامد، اشارهای هرچند مختصر میشود.
«ای همه خلق جهان خاموش هیچ اینجا دارد میهیچد». ضیاء موحد، «میتوانست نباشد» «زیرا که شعر گفتن کاری است ناممکن ای شاعران ممکن» ضیاء موحد،
عنوان این سخنرانی «مفهوم آیرونی» است[۱]؛ این عنوان را از کیرکگور وام گرفتهام؛ کسی که بهترین کتاب موجود را درباره آیرونی نوشته است، کتابی با
رمان «خانه قانونزده» نشان میدهد نشان دهد که به قول راوی داستان، «تمدن و بربریت دوشادوش هم بر این جزیره متفرعن و لافزن گام برداشتهاند»، او با این طرح خود نشان میدهد که راوی تاریخ ستمدیدگان راوی شکستهاست(چنانکه منتقدی بیان کرده، «بلیکهاوس نمایشگاهی است از شکستهای اجتماعی انگلستان دورۀ ویکتوریا»)، این راوی بیش از آنکه چشم به آیندۀ پرشکوهی بدوزد که پیشرفت موردنظر شاهزادٔ انگلستان در مقابل چشمان وقزدۀ افراد مجسم میکند، باید به قفا بنگرد و ببیند که چگونه تاریخ بیوقفه مخروبه تلنبار میکند.