۱۴۰۰-۰۴-۰۷

سینمای انقلابی باید به دنبال زیبایی باشد نه به عنوان هدف، بلکه به عنوان وسیله‌.

این گزاره حاکی از ارتباط متقابلِ دیالکتیکی بین زیبایی و اهداف سینماست که برای تولید اثری مؤثر باید به‌طور صحیح هماهنگ و تنظیم شوند. اگر این رابطه متقابل از میان برود، ما در نهایت به رساله‌ای دست خواهیم یافت که ممکن است در ادعایش کامل باشد، اما نموداری‌ست که در شکل و فرم خود، خام و ناپخته است. فقدان یک شکل خلاقانه منسجم کارآیی آن را کاهش می‌دهد، پویایی ایدئولوژیک محتوا را از بین می‌برد و صرفاً آنچه روی سطح است (امور سطحی و پیش پا افتاده) را برای ما مشخص می‌کند، بدون اینکه چیزی از ذات، بشریت و عشق به ما بدهد: مقولاتی که فقط می‌توانند از وسیله‌ای حساس و پذیرا نشأت گیرند که قادر به پرده برداشتن از حقیقت باشد.