این‌جا نیز هر شعر، که در هر دو منظومه با اعداد از هم منفک شده‌اند، استقلال تصویری ساختاری دارد و در عین حال از فراز فضای خالی قبل و بعد خود با دیگر شعرها مرتبط است، و به همراه آنان کلیت منظومه را شکل می‌دهد. در منظومه‌ی نخست شهر تهران نقش ریسمان مضمونی متصل‌کننده‌ی شعرها را ایفا می‌کند و در منظومه‌ی دوم تعامل مادر و فرزند زیر سایه‌ی مرگ در اهواز سال‌های جنگ.
امیر احمدی آریان کار ادبی خود را به عنوان روزنامه نگار ادبی در سال ۱۳۸۰ و زمانی که در دانشگاه تهران مهندسی می‌خواند أغاز کرد. از امیر احمدی آریان صدها مقاله در روزنامه‌ها و مجلات ایران درباره ادبیات و سیاست، دو رمان «غیاب دانیال» و «چرخ دنده‌ها» و ترجمه آثاری از دکتروف، پل آستر، پی دی جیمز و کورمک مک کارتی منتشر شده است. آریان پس از ترک ایران، ادبیات تطبیقی را در دانشگاه کوئینزلند استرالیا گذراند. ازآن‌پس داستان‌ها و مقالاتی کوتاه در نیویورک‌تایمز، نیویورک ریویو بوکز، پاریس ریویو، LRB، لیتوب، ماساچوست ریویو، میشیگان فصلنامه ریویو و … منتشر کرده است.
او در حال حاضر در شهر نیویورک زندگی می‌کند و در حال تدریس ادبیات و نویسندگی خلاق در کالج باروک و کیونی شهر نیویورک است. اولین رمان وی به زبان انگلیسی «سپس ماهی او را بلعید» در مارس ۲۰۲۰ توسط انتشارات هارپر کالینز منتشر شد.