رسالتی فلسفی: هم‌عصر پسوا بودن
۱۳۹۹-۰۱-۰۱
آلن بدیو، ترجمه محسن ملکی؛ فرناندو پسوآ، که در سال ۱۹۳۵ مرد، تنها پس از گذر پنجاه سال در فرانسه در نزد عموم به شهرت رسید. من نیز در این تأخیر و تعویق شرم‌آور مشارکت داشتم. من این واقعه را رسوایی شرم‌آور می‌دانم زیرا سروکارمان با یکی از شاعران سرنوشت‌ساز قرن است، به‌خصوص اگر تلاش کنیم به او در مقام یکی از شروط ممکن فلسفه فکر کنیم.
عملاً می‌توانیم پرسش‌مان را این‌گونه بیان کنیم: آیا فلسفۀ این قرن (من‌جمله فلسفۀ دهۀ پیش) توانسته است – یا می‌دانسته چگونه- خود را ذیل شرط کاروبار شاعری پسوا قرار دهد؟ هایدگر مسلماً به دنبال آن بود که کاروبار نظرورزانۀ خود را ذیل الزام فکری هولدرلین، ریلکه یا تراکل قرار دهد.