داستان سکوت یکی از آثار مهم لئانید آندری‌یف (Leonid Andreyev/۱۸۷۱-۱۹۱۹) نویسنده روسی است. داستان با بازگشت دختر کشیش از سن‌پترزبورگ آغاز می‌شود و به پایانی هولناک می‌انجامد. آرزو آشتی‌جو این داستان را از زبان روسی به فارسی برگردانده است.
آندری‌یف پس از چخوف و گورکی، پر خواننده‌ترین و بحث‌انگیزترین نویسنده روسی اوایل قرن بیستم بود. مردی خوش‌سیما که دیوانه‌وار می‌نوشید، افسرده بود و در باب هستی انسان افکاری اندوه‌بار داشت. الکساندر بلاک (Alexander Blok)، شاعر هم‌عصرش گفته است: «آندری‌یف بیش از هر نویسنده دیگر، ترس و دلهره آن دوران سرنوشت‌ساز را بیان کرد.» منتقدان نمی‌توانستند آندری‌یف را در دسته باندی‌های رایج ادبی جا بدهند. او در نامه‌ای به دوست نزدیکش ماکسیم گورکی در سال ۱۹۱۲ می‌نویسد «من کیستم؟ برای مرتجعان خون آبی، رئالیستی منفور و برای رئالیست‌های مادرزاد، یک سمبلیست مشکوک» سبک آندری‌یف را می‌توان ترکیبی از المان‌های متضاد ناتورالیسم و سمبولیسم دانست. آندری‌یف حدود سی نمایشنامه نوشت. در سال ۱۹۰۶ خطاب به استانیسلاوسکی (Konstantin Stanislavski) نوشت: «اگر در چخوف و حتی در مترلینک صحنه باید ارائه‌ای از زندگی باشد، در اینجا در این نمایش صحنه تنها بازتابی از زندگی را باید ارائه دهد. تماشاگر ولو برای یک دقیقه نباید فراموش کند که در تئاتر است و یک نمایش را می‌بیند. بازیگران هم نباید فراموش کنند که بازیگرند.»
فایل PDF را از کادر زیر دریافت کنید.