ادگار آلنپو، پرسهزن و کارآگاه | جیمز وی ورنر | ترجمه علی رحمانی
داستان کارآگاهی بهعنوان یک ژانر ادبیِ مردمپسند در میان دست آوردهای بسیار زندگی کوتاه و دشوار ادگار پو، به چشم میخورد. شاهکارهای اعجابانگیز استدلال ورزی توسط سی. آگوست دوپَن در «قتل در خیابان مورگ»، «نامه مسروقه» و «معمای ماری راجت» خوانندگان جوان بیشماری را طی صد و پنجاه سال اخیر سرگرم کرده و در حیطه نقد توجّه وافری را به خود جلب کردهاند؛ که ازجمله مهمترینهایشان «تماشاگر و شهر در ادبیات قرن نوزدهم امریکا» اثر دانا برند است که به ارتباط بین کارآگاه پو و پرسهزن، یعنی مشاهدهگرِ تنهای کلانشهر میپردازند. مفهوم پرسهزن توسط والتر بنیامین در «پاریس: پایتخت قرن نوزدهم» و در مقالهاش با عنوان «پرسهزن» و نسخه تصحیحشده آن «درباره برخی موتیفهای بودلر» تئوریزه شد.