Sherwood Anderson. —Photographic portrait by Alfred Stieglitz / the Miriam and Ira D. Wallach Division of Art, Prints, and Photographs, New York Public Library شرود اندرسن چهل سال آزگار تبلیغاتچی بود، از ستون‌نویسی در طرفداری از صنعت تبلیغات گرفته تا مدیرمسئولی یونایتد فکتوریز (آژانس کاریابی پستی). راست و دروغ پای…
این ورق‌پاره‌ها در طول ۴۱ روز زندان -یعنی از ۱۷ تیرماه تا ۲۷ مرداد ۹۹- نوشته‌شده‌اند. اکنون به قید وثیقه موقتاً آزادشده‌ام و منتظر حکم نهائی‌ام هستم و شاید روزی این ورق‌پاره‌ها ادامه یابند. این‌ها نه نوشتار ادبی، بل صرفاً یادداشت‌ها و روزنوشت‌های یک زندانی هستند تا رنج زیسته زندان…
محمد حیاتی؛ چیزی که به نام «مکتب جنوب» معرفی شد، نه مکتب است، نه به جنوب محدود می‌شود. خبری از شباهت‌های مکتبی در آن دیده نمی‌شود. دو چیز مشترک دارد: اقلیم و ایجاد رخنه در زبان استادان (ماژور، اکثریت). اقلیم که به‌خودی‌خود نمی‌تواند باعث ایجاد یک مکتب شود، منجر به…
یوری تینیانوف رمان‌نویس و تئوریسین ادبی روسی در شهرک یهودی‌نشینی در لتونی متولد شد. در کودکی به پترزبورگ مهاجرت کرد و در جوانی جذب محافل روشنفکری این شهر شد. او یکی از چهره‌های شاخص نحله فرمالیسم روسی به شمار می‌آید. فرمالیسم روسی مانند نقد نو در ایالات‌متحده بر مطالعه ساختار…
منا طالشی؛ براهنی در جلد ۳ «طلا در مس»، در مصاحبه‌ای که با او صورت گرفته، سخن از این می‌گوید که بهتر است نسل‌های جدید به تفکر درباره اساطیر و ریشه‌های ایرانی روی بیاورند تا بتوانند دارایی‌های همه اعصار را در زمان حال منفجر کنند و از بحران‌های شکل‌گرفته در…
شهریار وقفی‌پور متولد ۱۳۵۶ است. اگرچه شاید با آثاری چون «ده مرده»، «کتاب اعتیاد» و «دست بد» به‌عنوان رمان‌نویس شناخته شود یا به اعتبار ترجمه‌ها و مقالاتش از کتاب‌های فلسفی، روانکاوی یا ادبی شناخته شود اما می‌گوید خود را شاعر می‌داند. دو دفتر شعر «مسافرت از اتاق به بیرون…و بالعکس»…
سرش را کشید بالا تا بتواند دید بزند. ارتفاع صندلی برای او بلندتر از آن بود که پایش به زمین برسد. زنی که مقابلش بود روی کاناپایه‌ای تک‌نفره لم داده بود. یک‌سره و با آرامش از روی کتاب کودک برای او می‌خواند. یکی از پاهایش روی زمین بود و دیگری…
رحیم فروغی؛ در برهه‌هایی گریز و گزیری از ایستادنِ بافاصله در کنار اهل سیاست نیست. کنار، یعنی این‌که سخن اهل اندیشه با حرف اهل سیاست در لفظ یکسان است و بافاصله، یعنی این‌که این سخن و آن حرف در معنا متفاوت‌اند. اهمیت در همین فاصله است، در پررنگ کردن این…
پی‌رنگ داستان تسلی ناپذیر نه نشانه‌ای از پیچیدگی رمان دارد و نه هیچ‌وجه اشتراکی با رمان‌های ذهن‌گرا. رایدر، راوی اول‌شخص، به شهری بی‌نام در اروپا وارد می‌شود که در آن او را به‌عنوان بهترین پیانیست زنده جهان می‌شناسند. شهر در حالتی است که می‌توان آن را رخوت فرهنگی توصیف کرد…
هیچ‌چیزی نمی‌تواند مؤثرتر از فشردگی و ایجازِ بی‌پیرایه قصه را به خاطره تحمیل کند، آن‌گونه فشردگی‌ای که مانع از تحلیلِ روان‌شناختی می‌شود. و آن فرایندی که قصه‌گو رگه روان‌شناختی را به کنار می‌نهد، هر چه قدر طبیعی‌تر باشد، دعوی قصه بر کسبِ جایگاهی در خاطره شنوندگانش قوی‌تر است و به…